Perdesiz pencerede güneşli sabaha uyanmak,
“Kurun”da yüzünü yıkamak,
Lor ekmekle karın doyurmaktır
Köyde çocuk olmak ;
Çorabı “tekdaş” giymek.
Kara lastiklerinle araba yapıp taş taşımaktır.
Çubuk atlara binip dereyi atlayarak geçmek,
Yoğurt kabı kapağında frizbilere binip
Kıymetini bilmeden yaşamaktır Özgürlüğü …
Köyde çocuk olmak ;
Söğüt dalından düdük yapmak,
Çayıra uzanıp nağmeler dizmektir.
Masmavi gökyüzüne dalıp gitmek
Bembeyaz, pamuktan bulutlara binip uzaklara uçmaktır.
Esen rüzgarla sallanan kavakların geceleri uyuduğunu bilmek,
Toprağı eşeleyip ellerini kirletirken,
Yüreğini temiz tutabilmektir..
Köyde çocuk olmak;
Köprüden taş atıp suda halkalar büyütmek.
“Merek”teki tavuk “folu”nda yumurta bulup, koşarak anneye götürmektir.
“Mogof “oynarken ütmek
Delik pantolan cebinde en güzelini kaybetmektir.
Ayağını yere sürtüp toz kaldırmak
Karıncanın yoluna taş koymaktır.
Akşam olmadan eve gelmeyi bilmemek
Karanlıktan hiç korkmamaktır.
Köyde çocuk olmak;
Dededen hikaye dinlemek,
İlk Hocadan kur’ an öğrenmektir,
Namazda babanın yanında dikilmek
Rukuda ayak arasından bakmaktır.
Ramazanda tekne orucu tutmak,
Anneden habersiz ekmek aşırıp
Bir elinle düşen belini tutmak,
Koşarak sokağa fırlamaktır.
Köyde çocuk olmak;
Gelen arabanın peşinden koşmak
Kim gelmiş diye bakmaktır,
Şehirden gelen akrabayı zengin bilmek
Uzak da oturup utanmaktır..
Köyde çocuk olmak;
Kırmızısı uçmuş yorgana sarılmak,
Gecede rüya görürken altını ıslatmaktır.
Teknede bol sabunla yıkanmak,
Soğukta tir tir titremektir.
Bayramda aynı gocuğu giymek,
Kapı kapı gezip limon şekeri toplamak,
Büyümek , belki okuyabilmektir.
Köyde çocuk olmak;
Yokluğun hazinesinde adam gibi, adam olmaktır. Şubat 2014