Ogler Ghislain De Busbecq 1550'li yıllarda (Kanuni dönemi) İstanbul'da elçilik yaptı. Türk Mektupları olarak yayımlanan kitapta Türkleri şöyle tarif ediyor:

"Herkesi memuriyetine bizzat Sultan'ın kendisi atar, vazifelerini belirler. Bunları yaparken ne zenginliğine, ne de sınıf farkına dikkat eder. Adayın sahip olduğu nüfuzu veya şöhreti göz önünde bulundurmaz. Sadece her birinin meziyetlerini düşünür, huylarını-huslarını, kişiliklerini derinlemesine inceler. Böylece herkes hak ettiğiyle ödüllendirilmiş olur. Bir memuriyete ancak onu yapabilen atanır. Kısacası burada herkes aldığı görevde yapabileceklerine, marifetlerine bakılarak bir makama getirilir; soyuna veya malına, mülküne göre değil.

...

Türkler arasında asalet, memuriyetler ve bakanlıklar kabiliyetin ve faziletin ödülleri olduğu için hilekarlar, tembeller ve uyuşuklar hiçbir zaman yükselemezler, oldukları yerde sayar ve hor görülürler. Bunlar, Türklerin hangi işe el atsalar başarmalarının, üstün ırk haline gelmelerinin ve saltanatlarını günden güne genişletmelerinin nedenidir. Bizim yöntemlerimiz çok daha farklı. Meziyetlere hiç önem vermeyiz. Herşey soya bağlıdır. Yüksek meviklere çıkabilmenin tek yolu budur."

(Dr.İrfan Neziroğlu- TBMM Genel Sekreteri)