Trabzon’un Düzköy ilçesine bağlı Haçkalı baba yaylası burası, hem bölgedeki e kalabalık ve hemen hemen en düz yayla, yayla değil sanki bir ova ve o yayla evleri de çevreye uyumlu, henüz yapısal anlamda kirli sayılmaz, daha çok bakir kısaca. Çimenleri hala orijinal, doğal çimenler. Son yıllarda geleni gideni çok fazla olsa da artık özellikle İran’dan gelen turistlerin günlük, haftalık veya aylık olarak yayla evlerini pansiyonvari kiraladıkları yerlerin başında geliyor. Şöyle bir bakın, kendinize canım, belki siz hala hiç gitmemişken kendi memleketinizdeki bu yaylaya, adamlar taa İran’dan kalkıp geliyor ve burada ev kiralayıp, yayla havasına doyuyor.

İyi de “ne alakası var bu sığırlar ile İranlıların ne alakası var, fotoğraftaki sığırlar İran’dan gelmedi ya” diyenleriniz var gibime geldi, yo ben sadece fotoğrafta böylesine poz verebilen kaç sığırı siz başka yayla da veya yerde gördünüz diyeceğim ve yine diyeceğim o ki, buradaki sığırlar bile çevreye öylesine duyarlı ki, gürültü olmadığı için çok uzaklardaki bir sesi algılayıp, aynı refleksi verebiliyor. Kısaca bu yayla da, şehirlerin gürültüsü, patırtısı yok, tam doğal bir ortam ve özgür sığırlar..ve o sığırlara en az kendileri kadar özen gösteren ve onları kendilerinden bir parça kabul eden o insanlarla dolu bir yayla Haçkalı baba yaylası.demek istediğim sadece bu..

Fakat, bir ara ben bu fotoğrafı çekerken bir anda sığırların beni görüp, benden yüz çevirdiklerini düşünmedim değil yani ama kısa sürdü, o böğürtü sesini duyuncaya kadar tabi, yoksa ineklere gönül koyacak ve bir daha bu hayvanların fotoğrafını çekmeyecektim, o kadar yani..